‘Mijn moeder zegt altijd: Is dit muziek van jullie tijd?!’

Joanne: ‘Als het slecht weer was buiten, legden Jay’s vader en ik onze matrassen in de woonkamer. We keken televisie, bestelden wat te eten. Soms zetten we muziek op en sprongen en dansten we vrolijk door de kamer. Het was allemaal heel simpel, maar we genoten er zo van om gewoon gezellig samen te zijn. Eén van de liedjes die me herinnert aan die momenten samen is Lady van Modjo, daarnaar luisterden we vaak.’ 

Ik mis ‘m nog steeds

Joanne: ‘Jay’s vader is onverwacht overleden aan een hersenbloeding toen ik twee maanden zwanger was. Na zijn geboorte heb ik een zware tijd gehad. Omdat ik hem moest missen, maar ook omdat ik mijn moeder moest missen, die jaren daarvoor is overleden. We zijn inmiddels 19 jaar verder en ik heb nog steeds geen partner gevonden met wie ik eenzelfde soort klik heb. In de muziek vind ik houvast, want die herinnert me aan wat we samen hadden. Dat kunnen vrolijke, mooie herinneringen zijn, zoals bij Lady, maar ook verdrietige herinneringen, omdat ik hem zo mis. Het nummer Officially missing you van Tamia gaat daarover.’ 

Gek dansen samen

Joanne: ‘Ondanks het verlies hebben Jay en ik een mooi leven opgebouwd samen. Jay is van jongs af aan mijn lichtpuntje, hij is gewoon altijd vrolijk. Muziek is voor ons allebei heel belangrijk, het verbindt ons ook. Jay zit op de dansacademie en heeft vaak muziek aan in z’n kamer. Als ik iets leuks hoor, kom ik binnen en dansen we samen lekker gek.’ Jay: ‘De dansstijl van m’n moeder is … verward. Alsof ze 22 is! Ze doet allemaal van die ouderwetse pasjes en dan zegt ze: ‘Ja Jay, dat deden we vroeger zo.’ Ze zegt dat echt elke keer! Soms voelt het alsof ik ook in die tijd leef.’ Joanne: ‘Ik weet gewoon helemaal niet wat ‘in’ is momenteel, dat leer ik echt van Jay. Als we samen in de auto zitten, regelt hij standaard de muziek en laat me dingen horen die ik nog niet ken.’ Jay: ‘Ik heb een old school playlist en een normale, moderne playlist. Ik zet altijd een paar liedjes op van vroeger die m’n moeder gaaf vindt, en een paar nieuwe dingen waarvan ik denk dat ze die tof gaat vinden. ‘Is dit van jullie tijd?!’, zegt ze dan.’

Ons lied

Jay: ‘Hét liedje van mijn moeder en mij is Can we Talk van Tevin Campbell. Ik hoorde dat een keer op tv en mijn moeder kwam natuurlijk weer meteen binnenrennen: ‘Jay, ik ken deze ook!’ Sindsdien luisteren we het vaak in de auto en zingen dan lekker hard mee.’ Joanne: ‘Ik kom uit een gezin met acht kinderen, dus bij ons thuis was het een gezellige boel. Mijn moeder nam altijd de nieuwste R&B en disco nummers die ze op de radio hoorde op een cassettebandje op. Na het eten werd de woonkamer omgebouwd tot een soort disco en dan ging iedereen dansen. Tevin Campbell zat daar ook tussen, mijn moeder heeft hem ‘ontdekt’ toen hij nog helemaal niet zo bekend was. Can we Talk doet me dus denken aan m’n moeder, aan m’n broers en zussen, aan die mooie tijd van vroeger. En nu dus ook aan m’n zoon. Heel bijzonder vind ik dat.’

Oude herinneringen terughalen

Joanne: ‘Als ik naar muziek luister, denk ik vaak aan bepaalde tijden en bepaalde mensen. Jay en ik hebben dat allebei. Als we iets horen, zeggen we vaak tegen elkaar: Weet je nog? Toen woonden we daar of toen deden we dit … Maar juist omdat muziek voor ons zo verbonden is aan herinneringen, zakken er ook dingen weg. Toen Jay klein was zong ik bijvoorbeeld altijd het liedje Ik zou je het liefste in een doosje willen doen voor ‘m: ‘Ik zou je het liefste in een doosje willen doen … en dan telkens even kijken … telkens even kijken … en een zoen.’ Als ik ‘zoen’ zei, gaf ik hem standaard een zoen op zijn voorhoofd. Toen Jay een jaartje of 8 was, ben ik daarmee gestopt. Hij werd te oud en vond het niet meer leuk. Doordat ik de Zeven van mijn Leven ben gaan opstellen, kwam dat liedje opeens weer boven. Ik zag Jay’s koppie van toen meteen weer voor me: die grote ogen en die brede lach waarmee hij me aankeek als ik voor hem zong. Dat was echt zo verschrikkelijk cute.’

Heerlijk kind

‘Ik ben trots op hoe Jay en ik het samen hebben gedaan, ondanks alle tegenslagen van het begin. Ik vind dat ik het goed heb gedaan als moeder en Jay is gewoon een heerlijk kind. We kunnen echt samen genieten van de kleine dingen. Van lekker gek doen, van samen dansen en zingen. Door de Zeven van je Leven heb ik daar weer even heel bewust bij stilgestaan.’