Stop de verschraling
Helaas gebeurt het nog steeds: advisering met focus op de laagste premie. Niet omdat we dit het beste advies voor de consument achten, maar omdat de klant dit zelf zou willen. En omdat de klant nou eenmaal ‘geen tijd wil nemen om zich te verdiepen in het product en dus maar voor de laagste premie gaat’. Een trotse en oprechte adviseur zou dit echter nooit op deze wijze insteken. Het is immers aan de adviseur om de klant te beschermen en een keuze te maken op basis van kwaliteit.
In de markt vindt momenteel op diverse vlakken een enorme verschraling plaats van het financieel advies. Enerzijds omdat verzekeringsproducten worden uitgekleed; belangrijke elementen die financiële bescherming kunnen bieden, worden versoberd of zelfs geëlimineerd. Anderzijds zijn er adviseurs die onvoldoende de tijd nemen om zich daadwerkelijk te verdiepen in de situatie van de klant. En een advies geven dat oprecht gebaseerd is op de risico’s die worden gelopen. Zonder iedereen over één kam te willen scheren, denk ik dat we met elkaar eens in de spiegel moeten kijken: hebben wij nog wel het beste voor met de consument?
"We zijn op een punt beland waarbij het lijkt dat we alleen nog solidair willen zijn met hen die zo min mogelijk risico lopen"
Solidariteit is zoek
Verzekeren is gebaseerd op solidariteit. Je verzekert risico’s die je in je eentje niet kunt dragen. Door premiebetaling wordt er gebouwd aan een solidaire pot voor diegene die helaas te maken krijgt met een bepaald risico. Echter, we zijn nu op een punt beland waarbij het lijkt dat we alleen nog solidair willen zijn met hen die zo min mogelijk risico lopen. En dus een zo laag mogelijke premie kunnen betalen. Zo bouwen we niet aan een gemeenschappelijke financiële pot. De maatschappelijke solidariteit is hier ver te zoeken. Naast het tekort aan maatschappelijke verantwoordelijkheid, zien we ook een wildgroei aan uitgeklede verzekeringsproducten die nog amper voldoen aan hetgeen je zou mogen verwachten: bieden van financiële bescherming.
Een serieuze taak
Branche breed zien we een zucht naar de beste risico’s gecombineerd met het meest uitgeklede product. Helaas zie ik dit ook bij de overlijdensrisicoverzekering. Afstropen van dit product knaagt aan de fundamentele doelstelling ervan: het beschermen van dierbaren tegen financiële zorgen na overlijden van een kostwinner. En dat punt hebben we nu wel bereikt in de markt. Zaken als variabele risicopremie of tijdelijk geen dekking hebben zijn toch niet in het belang van de consument? Als risicodragers moeten we dit gewoonweg niet willen. We dienen onze beschermende taak weer serieus op te pakken.
En welke rol pak je als adviseur?
Maar ook adviseurs mogen in de spiegel kijken. Laten we bij het voorbeeld ORV blijven: staat in de hectische markt het snelle sluiten te veel voorop? Zie je de ORV als een tijdelijk bijproduct of pak je je rol als adviseur en breng je de risico’s voor de klant breed in kaart? Ik realiseer me ook dat een verschraalde variant soms prima is. Maar vaak is dit echter niet het geval.
"De verschraling tegengaan, is een taak die ons allen aangaat"
De verschraling tegengaan, is een taak die ons allen aangaat. We moeten op zoek naar een nieuw evenwicht in de samenleving. Als we allen onze verantwoordelijkheid nemen, is uiteindelijk de grote winnaar de consument. En daar doen we het tenslotte voor. Laten we daarom samen deze handschoen oppakken!